Geskiedenis herhaal by Plaasjapie
Die geskiedenis het ’n wye draai geloop om homself op dieselfde perseel te herhaal, maar onder ’n ander naam, met die optrede van William Blackrose Saterdagaand 6 November by Plaasjapie Restaurant op Thabazimbi.
Blackrose het 15 to 20 jaar gelede bietjie uitgewyk na die platteland en sodoende by Squirrels, op die perseel waar Plaasjapie restaurant nou is, beland waar hy gereeld opgetree het. Uit die staanspoor was hy ’n gewilde keuse – Blackrose is nie net ’n sanger wat op die kroegverhoog klim en ’n paar van sy treffers sing nie. Hy weet behoorlik hoe om sy gehoor te lees en by sy vertoning te betrek.
Squirrels was basies ’n lekker kuierkroeg met ’n DJ wat vir die musiek gesorg het. Lank gelede het Zak van Niekerk gedurende sy beginjare elke eerste Woensdag van die maand vir lekker langarm dansmusiek in die kroeg gesorg. Soos Zak met sy bekfluitjie beter bekend geraak het, het die besoeke aan Squirrels nie meer so gereeld plaasgevind nie en William Blackrose is ingetrek wat toe een van die min lewendige kunstenaars was wat daar opgetree het.
Blackrose se eerste treffer het die treffersparade reeds in 1997 getref, wat maak dat hy meer as 35 jaar in die musiekbedryf agter die blad het.
William Blackrose se optrede die naweek was vir baie van die gereelde kliënte van Plaasjapie ’n nuwe ondervinding. Uit die staanspoor het jy besef dat hierdie iets nuuts was. Blackrose maak nie net op sy kitaar en basies klankbane staat nie, maar neem ook ‘loops’ op terwyl hy musiek maak en bring dit by die bestaande klankbaan in. Saam op die verhoog voor die mikrofoon het hy sy eie klawerbord, perkussie met simbale en dromme asook ’n bekfluitjie gehad wat glad nie deel van enige klankbaan uitgemaak het nie.
William Blackrose saam met Marily en Johan, eienaars van Plaasjapie Restaurant. 
Ronel en Hennie Westerman, getroue ondersteuner van jare gelede se optredes in Squirrels, saam met William Blackrose. 
As gevolg van die rugby wat op die grootskerm by Plaasjapie vertoon is, het hy bietjie later met sy optrede begin. Nadat die rugbyondersteuners die eerste helfte van die Springbokke teen Wallis gekyk het, het hy die atmosfeer getoets.
Die meerderheid het hul vertroue in die Springbokke gestel en met die rugby se klank iets van die verlede het William Blackrose oorgeneem en gewys wat hy aan die gehoor kan bied.
Dit het ondermeer ’n paar van Elvis se liedjies ingesluit en toe hy sy ou treffer “Walk Away” ophaal, het die meeste mense besef dat hulle eintlik vir William Blackrose baie goed ken. Sy vertoning het groot bygeval gevind met talle bekende treffers en gou is die tafels bietjie opgeskuif om meer plek op die dansvloer te maak.
As liedjieskrywer en komponis vir verskeie bekende sangers, het Blackrose sy eie klankateljee waarmee hy voornemende en bekende sangers op hul loopbane gehelp het. Hierdie kunstenaars sluit ondermeer Patricia Lewis, Ray Dylan en Pieter Koen in.