Verskonings vir drankverbod raak skraal om die lyf

Die hoof-Induna van die Covid-19 Bevelsraad, Nkosazana Dlamini Zuma, se redes hoekom die verbod op alkohol, self in restaurante, gehandhaaf word raak al hoe meer belaglik en skraler om die lyf, nie dit wat jy van iemand, met die kwalifikasie wat sy rondgooi, verwag nie.

In die hofstukke wat sy voorgelê het as verweer ten die groep restaurant, gelei deur die Kaapstad gebaseerde groep “Chefs Warehouse”, wat haar hof toe oor hierdie verbod gesleep het, is haar belangrikste verweer dat die verbod rasioneel en wettig is, omdat hulle wat tydens die Covid-19 inperking die toepaslike wetgewing bepaal, so besluit het.

Sy bevraagteken die groep se aanspraak dat kliënte wat restaurante besoek alkohol saam met hul ete geniet en sê dat mense nie slegs vir die drank restaurante besoek nie, hulle soek kos om te eet. Daarmee verwerp sy die groep se bewering dat uiteet ’n gesellige ervaring is. Volgens haar kom hierdie stelling van die groep restaurante daarop neer dat mense net wil drink as hulle restaurante besoek, en nie wil eet nie.

Verder sê sy ook, nieteenstaande wetgewing kragtens maksimum aantal persone op die perseel en sosiale afstande wat eerbiedig word, dat restaurantgroepe nie die risiko’s van besmetting in ag neem as hulle restaurante besoek nie. Dit gebeur miskien by Sjebiens, troues en begrafnisse, waaroor daar op gereelde basis in die media van verslag gedoen word, maar na my wete het daar nog nooit ‘n berig in die media opslae gemaak van ’n soortgelyke voorval by ’n volwaardige restaurant wat binne die bestaande wetgewing optree nie.

Hier hou dit nie op nie, want sy reken dat restaurant se stelling dat die meerderheid van hulle kliënte drank wil gebruik belaglik is aangesien slegs 31 persent van die bevolking volgens gewone wetgewing, gemagtig is om alkohol te mag gebruik.

Volgens onlangse statistieke maak kinders onder die ouderdom van 18 jaar sowat 34 persent van die bevolking uit. Hulle is die enigste mense, behalwe in die uitsonderlike gevalle waar vonnisse bepaal dat skuldiges nie drank mag gebruik nie (en baie moeilik bepaal kan word), wat uitgesluit is om alkohol te mag gebruik. Dit beteken dat 66 persent van die bevolking, nie 31 persent nie, wel gemagtig is om alkohol te mag gebruik.

So terloops, indien die argument geopper word dat ou mense glad nie drink nie, kan ek net noem dat my ma byna 91 jaar oud was toe sy van ouderdom oorlede is, en tot kort voor haar dood het sy ’n glasie of meer wyn tydens uiteet geleenthede geniet. Ek het haar nooit besope gesien of dat sy aan mense gehang het tydens ’n besoek aan ’n restaurant nie. Sy was ook nooit gehospitaliseer as gevolg van ’n alkoholverwante besering nie, en sover ek van bewus is, ook nie enigeen van my nabye familielede of vriende nie.

Die opvoedingstaak van verantwoordelike alkohol gebruik rus nie op die skouers van restaurant eienaars nie maar is die verantwoordelikheid van ouers, binne die spesifieke groepe binne die breë samelewing, wat die voorbeeld aan hul kinders moet stel en hulle daarvolgens moet opvoed.

In haar verweer teen die groep se hofgeding, sê Dlamini Zuma verder dat die verbod in plek sal bly tot daar ’n beduidende afname in die aantal infeksies is en dat die regering nie van voorneme is om die verbod langer in stand te hou as wat hulle dit nodig ag nie. Volgens haar sal selfs die verkoop van wyn en bier steeds nie genoeg beddens, wat vir alkohol-verwante beserings aangewend word, beskikbaar stel om die nuwe Covid-19 gevalle te hanteer nie.

Die drankverbod is dus die ANC-regering se direkte verweer teen hul swak instandhouding van gewone hospitaal- en gesondheidsdienste in die algemeen, asook hul onvermoë om addisionele mediese en gesondheid fasiliteite beskikbaar te stel, genoegsaam om die verwagte toename in Covid-19 gevalle te hanteer.

Intussen word al hoe meer mense in armoede gedompel, wat moontlik gaan verseker dat, alhoewel Covid-19 sterftes afneem, die aantal sterftes van babas en kleuters, sowel as siekes en oumense weens wanvoeding en hongersnood, Covid-19 sterftes verreweg gaan oortref.

Kommentaar deur Pieter Coetzee- Redakteur